Smatra se da je drevno nalazište kružnog oblika, koje se sastoji od sedam koncentričnih krugova, korišćeno između 2300. p.n.e. i 2050. p.n.e. za drevne rituale.
Kosti su pronađene u jamama na tom lokalitetu i datiraju oko 2300. prije nove ere.
Smatra se da su ljudi iz doba neolita izgradili strukturu iz sličnog razloga kao i ljudi koji su izgradili Stounhendž u Velikoj Britaniji.
Jedina razlika sa engleskim Stounhendžom je u materijalu. Njemački stubovi su izgrađeni od drveta koje nije trajno kao kamen, ali su arheolozi metodom radioaktivnog ugljenika uspjeli da otkriju kada je drevna opservatorija nastala.
Njegovih sedam kružnih jarka, jama i stubova mogu se poravnati sa putanjom Sunca.
Ostaci žena i djece sugerišu da je ono također korišteno kao mjesto za izvođenje rituala obožavanja mrtvih, smatraju stručnjaci.
Andre Špacijer iz Državnog zavoda za kulturno naslijeđe Baden-Vurtemberg i Fransoa Bertem sa Univerziteta Martin Luter Hale proučavali su lokaciju.
Otkrili su da je oko 29 okna oko lokaliteta sadržalo unakažene ljudske kosti, životinjske kosti, posude za piće i sjekire.
"Izgleda da su oko 2050. godine pre nove ere, izvukli drvene stubove, stavili žrtvene darove u rupe u kojima su oni bili, i vjerovatno zapalili stubove i zakopali ih u jarku, rekao je dr Špacier, prenose britanski mediji.
"Tada su zatvorili strukturu. Ona je i dalje bila vidljiva na površini zemlje, ali samo kao plitko udubljenje"
Njihova otkrića objavljena su u časopisu Antiquity Univerziteta u Kembridžu.
(Sputnjik)